Dzień 3 - Wzdłuż granicy

Nasz naturalny budzik Janusz i tym razem nas nie zawiódł i pobudził wszystkich z przyjemnego snu. Dzień zacząłem od trampoliny w ramach porannej rozgrzewki, którą właściciel rozłożył na ogrodzie.
Jazda trochę się utrudniła, bowiem zaczął wiać wiatr w bok lub też w twarz. Podążaliśmy małymi wioskami, często bez asfaltu. Niezmieniający się krajobraz pól i lasów spowodował, że zaczęliśmy wymyślać różne gry, były skojarzenia, pomidor a nawet państwa - miasta, jednak gdy zwierzęciem na "H" okazał się "Homik", zaprzestaliśmy zabawy :D Janusz dzielnie walczył z zasadami gry i gdy nie zgodziliśmy się na imię na "O" jako "Ola" ( no bo przecież Aleksandra ) szybko zaproponował inne... - "Olek" :D

Na długo zapamiętam drogę wzdłuż granicy w stronę Bobrowników. Nie było tam zupełnie asfaltu, były za to kocie łby i szuter. Jednak nie na to chcę zwrócić uwagę, ale na niesamowity, spokojny klimat tamtych rejonów. Ciche wioski, czysta okolica w otoczeniu przyrody... naprawdę można było się zrelaksować.

Nocleg znaleźliśmy również na gospodarza. Ludzie na wschodnie są naprawdę przyjaźni i mili ;)

Poranne pakowanie:


i poranna gimnastyka :)


Pojawiły się również Cerkwie


Pani i 4 konie :D










Popas nad jeziorkiem :)


Jest radość :)










Mała przerwa przed szutrami :)


Wzdłuż granicy:






Janusz ma branie :)




Kolejka w Bobrownikach


I mały bazar


A my dalej w szutry i kurz :)




Król Julian :D














Wbijamy przypadkowo na szlak tatarski:


Na którym można spotkać meczet tatarski:


U gospodarza :)


Działo się :)